Gaziantep’in Yavuzeli ilçesinde yöresel adıyla “hedik” denilen bulgur için kollar sıvandı. Kazanlarda kaynatılan bulgurluk buğday önce kurutuluyor. Her yıl hasat ve harman mevsiminden sonra Ağustos ile Eylül aylarında gerçekleştirilen işlemler zinciri için hedik işlemi için iri, sert taneli ve protein oranı yüksek buğday taneleri tercih ediliyor. Yıkanan buğdaylar, daha sonra içi büyük ve kalaylı bakır kazanlarda kaynatılıyor. Yenebilecek kıvama gelen haşlanmış buğdaylar, daha sonra evlerin damına serilmek için çıkarılıyor. Buğdaylar evlerin geniş damlarına veya yada düz arazilere serilerek, kurutuluyor.

Buğdayı kışta da kullanabilmek amacıyla hedik işlemi ile bulgura dönüştürme işlemini her yıl paptıklarını belirten bölge insanlarından Haci Ali Kulunç, “Buğday kaynatıldıktan sonra değirmene götürülerek bulgur yapılır ya da soku taşında dövülmeden önce tekrardan ıslatılır. Islatılmasının sebebi bulgurun dövülürken ezilmesini önlemek ve sokudan dışarıya sıçramasını engellemektir. Dövülen bulgurun kabuğu tamamen ayrılır. Sokudan çıkarılan veya değirmende elde edilen bulgur serilerek kurutulur. Kuruyan bulgurun rüzgarlı bir havada kadınlar tarafından savrularak kepeğinden ayrılması sağlanır. Savrulduktan sonra elenen bu bulgur daha sonra değirmene götürülerek tamamen yenecek şekilde bulgur yapılır. Çıkan bu bulgur üç şekilde olmaktadır. Bunun en ufağına unsu şekilde olanına ’pıtpıtı’ denir. Pıtpıtının bir boy büyüğüne ’düğür’, düğürün de büyüğüne ise ’bulgur’ denir. Bu bulgurdan ise yapılan bir pilavın tadına doyum olmuyor" diye konuştu.