Ayşe ve Sema, 18 yıl önce göğüslerinden yapışık olarak doğmuşlardı. O zaman kurulan 18 kişilik bilim komitesi uzun uzun incelemeler yapmış ve ameliyatla ayrılmalarının mümkün olmadığı ortaya çıkmıştı. Durumları o kadar özeldi ki, kardeşlerden birini feda etme pahasına yapılacak ameliyat sonrasında kalanı yaşatmak da mümkün olmayacaktı.

Kader onları öyle bağlamıştı ki, beraber büyüyecek, beraber yaşayacaklardı.

Tanrıkulu Kardeşler özel durumları dolayısı ile temel eğitimlerini evlerinde yapabildiler ancak.. Sonra liseye gittiler ve mezun oldular.

Şimdi en büyük hedefleri Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi'nde İlahiyat Fakültesi'nde okuyabilmekti.

Yüksek Öğrenim Kurumları sınavına girdiler. İlahiyat Fakültesi'ni tercih için, 150 puan barajı vardı.

Ayşe 141, Sema 140 puan alınca hayalleri olmadı.

1 Ağustos'ta gazetemizdeki köşemden "Emine Hanım'a yürekten rica" başlıklı yazımı kaleme aldım.

Ayşe ve Sema Kardeşler'in çok özel yaşamlarını ve kırık hayallerini anlattım ve dedim ki..

"Ne demişti Kartacalı Hannibal, yüzyıllar önce..

'Ya bir yol bulacağız. Ya bir yol açacağız!.'

İlk sıkıntımda siz beni kendiliğinizden aramıştınız Emine Hanım!. Bu defa ben sizi rahatsız ediyorum.. Kusura bakmayın, ne olur?"

..Ve Emine Hanım o yolu buldu.

Dün özel danışmanı Elif Hanım beni aradı ve müjdeyi verdi.

Sema ve Ayşe Kardeşler, bu ders yılı Sütçü İmam Üniversitesi İlahiyat Fakültesi'nde derslere başlıyorlar.

Bulunan yol şu..

Sema ve Ayşe, Özgün Üniversite Açık Öğretim'in 2 yıllık İlahiyat Fakültesi'ne kabul edildiler. Sütçü İmam Üniversitesi de, onların bu ders yılından itibaren "Konuk öğrenci" olarak derslere girmesine izin verecek. İki yılsonunda başarılı olur, o eğitimi tamamlarlarsa, yatay geçişle Sütçü İmam'ın dört yıllık eğitimine kabul edilecek ve iki yıl daha okuyup, 4 yıllık Sütçü İmam Üniversitesi İlahiyat Fakültesi diplomasını alacaklar.

Yani hiçbir kayıpları olmadan, hayallerini gerçekleştirebilecekler..

O yazımda söz etmiştim. Emine Hanım'la bugüne dek hiç karşı karşıya gelmedik. Hayatımda bir defa telefonla konuştum onunla. Çok sıkıntılı bir günümde o aramıştı beni. Hepsi o.

Ona güvenerek zaten "İkizlere de destek olur musunuz" deme cesaretini bulmuştum.

Özel Danışmanı Elif Hanım, yazının çıktığı gün, yani 1 Ağustos'ta arayıp "Emine Hanım konuyu ele aldı" demişti. Sevinçle müjdeyi beklemeye başladım.

Emine Hanım el koyduysa, çözümü bulacaktı, mutlak.

Ve beklediğim haber, işte 6 Ağustos öğleden sonra geldi.

Sevgili Sema!. Sevgili Ayşe!..

Sizi hayallerinize kavuşturan Emine Hanım'a en büyük teşekkürünüz, Üniversite diplomalarınız olacaktır.

Başaracaksınız, hiç şüphem yok.

Şimdiden kutlarım..

..Ve Sevgili Emine Hanım,

Size de binlerce teşekkür!. Sağ olun, var olun!.