Çalışanların bu önemli gün ve haftaları sevinçle karşılaması için sorunlara somut çözümler istememize rağmen ne yazık ki hala beklentiler karşılanmış değildir.

Döner sermayeler sıfırlanmıştır. Yıpranma payı ihtiyaca cevap vermekten çok uzaktır. Kadro beklentisi karşılanmamıştır. Şiddet artarak devam etmekte, çalışana mobbing ve baskıda bir azalma olmamaktadır.

Görev dışında çalıştırma, aşırı iş yükü v.b sorunlar uzayıp gitmektedir.

Yukarıda sıraladığımız sorunlara yönelik çalışanların talepleri bir lütuf değil, olması gerekenlerdir. Yoksa hiçbir çalışan dünyaları istememektedir. Sadece huzurlu bir çalışma hayatı ve makul bir ücret talep etmektedir.

Bakınız ülkemizde görev yapan 53 Bin 741 ebe arkadaşımız var. Bir yılda canlı doğan bebek sayısı 1 milyon 291 bin 55’dir.

Doğum öncesi ve sonrasında yapılan hizmetleri dile getirmeden bile bu rakamlar ebe arkadaşlarımızın nasıl bir iş yüküne sahip olduklarını anlatmaya yeterlidir.

Ebe arkadaşlarımız, vekil ebe hemşire, kamu dışı aile sağlığı çalışanı ve 4/B’li, 4/A’lı gibi istihdam modelleri ile çalışmaya zorlanmaktadırlar. Görevleri dışında zorla başka alanlarda çalıştırılan ebe arkadaşlarımız vardır.

Anneleri bebeğine kavuşturan ebe arkadaşlarımız başta kreş eksikliği olmak üzere çalışma hayatının aile yaşamlarına olumsuz yansımaları ile mücadele etmektedirler.

Kısacası ebe arkadaşlarımızın özverili hizmetlerinin karşılığı bu olmamalıdır. Çalışma hayatında talepleri karşılanmalıdır.

Türk Sağlık-Sen olarak sorunlara çözüm istiyoruz. Ebe arkadaşlarımızın sesine kulak verilmeli, onları sevindirecek düzenlemeler bir an önce hayata geçirilmelidir.

Bu temennilerimiz tüm sağlık çalışanları için de geçerlidir.

Bu düşüncelerle fedakârlık gerektiren mesleğin cefakâr çalışanları olan tüm ebe arkadaşlarımızın Ebeler Haftasını kutluyor, bu haftanın sorunların çözülmesinde adımların atıldığı bir hafta olmasını temenni ediyorum.